15 Haziran 1992’de Viyana Havalimanı hisseleri ilk kez Viyana Menkul Kıymetler Borsası’nda işlem görmüştü. Şu anda yüzde 39 hisseye sahip  Avustralyalı finans şirketi IFM Investors, Viyana Havalimanı’ndaki hissesini yüzde 49,9’a çıkarmak istiyor. Ancak Hükümet bu artışa karşı çıkıyor.

Sekiz yıl önce, Avustralya finans şirketi IFM Investors, yan kuruluşu IFM Airports Group Europe aracılığıyla Flughafen Wien hisselerinin yüzde 29,9’unu satın aldı. Nisan 2016’da hissesini yüzde 38,16’ya, Haziran 2022’nin başında yüzde 40’ın biraz altına yükseltti.  IFM Yatırımcıları Haziran ayında gönüllü bir devralma teklifi sundu. Avustralyalılar hisse başına 33 avro teklif etti. Bu o zamanki ve şimdiki hisse fiyatından yaklaşık yüzde 25 daha fazlaydı.

Viyana Havalimanı Yönetim Kurulu ve Denetleme Kurulu, satın alma teklifinin kabul edilmemesini tavsiye etti. Gerekçeleri: “Aynı zamanda tamamen borçsuz olan havalimanının olumlu gelişimi nedeniyle, talep edilen fiyat çok düşük ve hissenin ticarete elverişliliğinin daha da kısıtlanması ve dolayısıyla borsadan kote edilmesine yol açma riski olması.”

IFM’nin teklifini Yatırım Kontrol Yasası uyarınca incelemek artık Ekonomi ve Çalışma Bakanlığı’nın yetkisinde. AB gerekliliklerine uygun olarak, doğrudan yabancı yatırımlar kritik altyapı tesislerini tehlikeye atıp atamayacaklarını görmek için kontrol ediliyor.

Ne bakanlık ne de havalimanı konuyla ilgili yorum yapmak istemiyor. Bu nedenle, her şeyin nasıl sona ereceği ve IFM Investors’ın Viyana Havalimanı’ndaki hissesini yüzde 49,9’a çıkarmasına izin verilip verilmeyeceği belirsiz.

Araştırmaya göre, IFM 2014 yılında havalimanının yüzde 40’ını satın almak istiyordu. O zaman yüzde 30’un biraz altında olduğu kabul edildi. Finans şirketi daha sonra Nisan 2016’da istişare olmaksızın hisselerini artırdı ve diğer hissedarlar arasında büyük öfkeye neden oldu. Viyana  havalimanı yönetimi sendikanın yüzde 40’ını asla aşmama sözü bir tür barış anlaşmasıydı.

Bu durum IFM Yatırımcılarının bir finansal yatırımcının karakteriyle çelişen bir talep kataloğu sunduğu 2020 yılına kadar sürdü. Yönetim kurulu pozisyonuna kadar dileklerle. Barış nihayet Haziran başında Avustralyalıların yine haber vermeden tekliflerini sundukları zaman bozuldu.

Hedeflenen yüzde 49,9’luk artış başarılı olursa, bu en azından belirsizliklere yol açabilir. “Kamu ve konum çıkarları, yatırımcının ticari ve finansal çıkarlarıyla kolayca uyumlu olmaya devam edecek mi, en büyük tek hissedar olan IFM, önemli konularda çalışan vakfının yardımıyla sendika tarafından sürekli olarak reddedilirse ne olur?” soruları güncelliğini koruyor. 

IFM’de şeffaflık her zaman olmadığı söyleniyor. Devralma teklifine göre, kullanım hak bedellerii Lihtenştayn üzerinden Cayman Adaları’na gidiyor.  Bu da Çeşitli vergi cennetleri arasında yuvalanmış, vergi açısından optimize edilmiş bir finansal yatırımcının tipik yapısı anlamına geliyor.

IFM, 1990 yılında altyapı, özel sermaye ve Avustralya hisse senetlerine odaklanarak kuruldu. En büyük hissedarlar, dünyanın dört bir yanından 20 büyük emeklilik fonu. Yönetim altındaki varlıkların toplamı 200 milyar dolar olarak hesaplanıyor.